هنرمند ایرانی-نیویورکی در آب‌انبار پایتخت!
این روزها گالری آب‌انبار پایتخت میزبان آثار دوره‌های مختلفی از هنرمند بینالمللی، کامران یوسف‌زاده که در جهان با نام وای.زی.کامی شناخته می‌شود، است. در این نمایشگاه ۱۸ اثر از این هنرمند به نمایش درآمده است که مروری بر دوره‌های مختلف پرتره‌ها، دست‌ها، گنبدها و حتی آثار بسیار قدیمی و اولیه این هنرمند است. آثار وای‌زی کامی در مجموعه‌های مهم و بزرگی نگهداری و نمایش داده می‌شود که از آنها می‌توان به موزه بریتانیا و بنیاد هنر معاصر پاراسول یونیت در لندن، موزه هنر متروپولیتن، موزه هنرهای مدرن، موزه هنر آمریکایی در ویتنی و موزه سالومون آرگوگنهایم همگی در شهر نیویورک، موسسه اسمیتسونیان در واشنگتن، دی‌سی و موزه هنرهای معاصر لس‌آنجلس اشاره داشت. در هشتمین حراج تهران اثری از او که از طرف گالری گاگوسیان در نیویورک با نام «گنبد سفید» ارائه شد، به قیمت یک میلیارد تومان فروخته شد.
در گالری آب‌انبار تنها بخش کوچکی از مجموعه‌های وای‌زد کامی گرد هم آمده که بعضا شامل آثار اولیه او می‌شود. خودنگاره یا همان سلف پرتره هنرمند در کودکی که به سال ۱۳۷۷ کار شده یکی از مجموعه پرتره‌های مهمی است که در طول دوران کاری خود کشیده است. او نقاشی است که بیش از هر چیز به موضوع انسان علاقمند است. مشخصه آثار وای‌زی کامی نقاشی‌های پرتره‌اش است. خودش در این‌باره می‌گوید: «در نقاشی‌هایم به‌دنبال بعدی متافیزیک از انسان‌ها هستم تا آن‌را به تصویر بکشم.» کامی، اغلب انسان‌هایی در ابعاد بزرگ را تصویر می‌کند که گاهی در تلاش برای نامرئی شدن هستند و گاهی اوقات سعی دارند از پوسته ناپیدای خود رهایی پیدا کنند و به سمت مرئی شدن حرکت کنند. او سعی می‌کند در این مسیر انسان‌هایی که مدنظرش هستند را از روبه‌رو تصویر کند تا در مواجهه‌ای مستقیم با بیننده قرار گیرند. گاهی اوقات این رویارویی هم با چشمان بسته سوژه اتفاق میفتد که به این ترتیب دریچه ورود به درونیات سوژه توسط بیننده مسدود می‌شود، انگار در حالتی از سکوت و مدیتیشن به‌سر می‌برند. یوسف‌زاده در نقش کردن سوژه‌هایش از رنگ‌های گرم و جسمانی که حس طبیعی و واقعی‌تری از انسان می‌دهند، بهره می‌برد.
رابرت استور درباره آثار او می‌نویسد: «وای‌زد کامی را به‌خاطر تلاش برای مرئی کردن امر نامرئی با نشان دادن تصاویر مردان و زنانی که نگاه‌شان را از ما برگردانده و به سمت درون هدایت کرده‌اند، می‌ستایم. چرا که کامی در این تصاویر از منظری بهره می‌گیرد که هدفش درون‌نگری است، به روشی که با مفروضات اکثر پرتره‌سازی‌ها که بر چشم به‌عنوان پنجره‌هایی به سمت روح تمرکز دارند در تناقض است و هر بار جان را احساس می‌کنم... .» او در مقابل این آثار در مجموعه‌ای دیگر، تاثیری عمیق از معماری دنیای شرق را نشان می‌دهد. در همین راستاست که نور و رنگ نیز نقشی اساسی در آثار هنرمند بازی می‌کنند و به‌دلیل ترکیب‌بندی و ابعاد بزرگ تابلوهای وای‌زی کامی، آثار او تاثیر شدید و احساسی خاصی بر بینندگان آن می‌گذارد.
کوتاه از زندگی کامران یوسف‌زاده
کامران یوسف‌زاده در سال ۱۳۳۴ در تهران به‌دنیا آمد و در سنین جوانی از ایران مهاجرت کرد و در حال حاضر در نیویورک کار و زندگی می‌کند. او ابتدا در رشته فلسفه دانشگاه برکلی و سپس تا سال ۱۳۶۰ فلسفه را در دانشگاه سوربون فرانسه ادامه می‌دهد. کامی از کودکی در کنار مادرش که نقاشی چیره‌دست و آثارش موسوم به سبک واقع‌گرایی بود آموزش و کار کرده بود و به کشیدن چهره انسان با تکنیک رنگ و روغن علاقه نشان داده بود. او با مهارتی که در این کار از خود نشان می دهد خیلی زود مورد توجه مجامع بینالمللی هنری واقع می‌شود.
گفتنی است مجموعه آثار کامران یوسف‌زاده توسط نشر هنر معاصر و همکاری بنیاد لاجوردی مورد انتشار واقع شده که تا امروز کامل‌ترین مجموعه آثار کامی در این کتاب جمع‌آوری شده است و نقد رابرت استور بر کارهای او و نیز مقاله‌ای از بابک احمدی در این کتاب گردآوری شده است.
تیم نودید
