اشیا واقعی، روزمره، وهم‌آمیز
برت تِرییِن هنرمندی ۶۰ ساله است که اسباب و اشیاء زندگی روزمره را به مجسمه‌هایی غول‌پیکر تبدیل می‌کند.
آثار او چیزهایی ساده‌اند که تفسیری روان‌شناختی دارند؛ از جمله یادآوری برخورد ما با اشیا و محیط اطراف در دوران کودکی، وقتی همه‌چیز بزرگ و سنگین به نظر می‌رسید و ما خود را در برابر آن‌ها کمابیش ناتوان می‌یافتیم؛ فضایی جادویی مانند میز و صندلی‌هایی عظیم و یا بشقاب‌هایی چیده‌شده روی هم که می توانید بین آن‌ها قدم بزنید و تلاش کنید از آن‌ها بالا بروید، چیزی شبیه خواب یا رویا.
این اشیا با این هیبت از ظاهر آشنای خود فاصله گرفته‌اند و ببینده را در موقعیتی بسیار متفاوت و غیرمنتظره قرار می‌دهد. هنر او تناقض و تعادل را در هم می‌آمیزد و البته آموزه‌های معماری را هم آشکارا به کار می‌بندد.
«زیر میز» (Under the Table) از معروفترین آثار تریین است. تصویری اغراق‌شده و سه‌بعدی از بازی‌های کودکانه بین میز و صندلی‌ها که در اینجا شکل تازه‌ای به خود می‌گیرد. هرگز نمی‌توانید از میز بالا بروید و روی آن بنشینید، اما تلاش برای بالا رفتن از صندلی‌ها شاید نتیجه‌ی موفق‌تری داشته باشد، درست مانند وقتی که کودکی خردسال بودید می‌توانید زیر میز یا صندلی‌های آشپزخانه پنهان شوید. این تغییر اندازه تعریف رایج از میز و صندلی را به هم می‌ریزد. این اثر هنری اگرچه به وضوح به خاطرات ما اشاره می‌کند، معنای تازه‌ای به آن می‌بخشد و بیننده را تشویق به برقراری رابطه‌ای تازه با این اشیا می‌کند. این رفت و برگشت به گذشته و این حس تعلیق و ناآشنا سنگ بنای آثار این هنرمند اهل شیکاگو است. دنیایی که او خلق می‌کند وهم‌آمیز و ناآشناست و مرز خیال و واقعیت را در هم می‌شکند. اما گشت و گذار بین آن‌ها همچون یک کودک و مشاهده‌ی ابعاد، رنگ و جنس آن‌ها دوباره همان چیزهای آشنا را به یاد می‌آورد.
رابرت تریین متولد ۱۹۴۷ و زاده‌ی شیکاگو و در حال حاضر ساکن لوس آنجلس است.
تیم نودید
